Over Kerk

Ik voel me het meest lid van de kerk, wanneer ik met anderen eucharistie vier, liefst in een wat  kleine, overzichtelijke groep, of mee doe met een gebedsdienst, of betrokken ben bij een uitvaart, een doop, een huwelijk, enz. Kerk zijn betekent voor mij ook actief in de wereld proberen Jezus na te volgen – ik bedoel dit niet alleen in acties, maar ook in een spiritualiteit van een ontvankelijk leven; maar dit is een minder expliciet duidelijke vorm van kerk-zijn, al is het wel datgene waar het in de kerk omgaat, en waarnaar de eucharistie mede verwijst.

Als gelovige die in meer geloof dan alleen in mijzelf, voel ik me verbonden met andere mensen en met sommigen van hen vorm ik kerk, en wel expliciet vooral op de momenten die ik hierboven noem. Alléén geloven gaat voor mij niet, omdat er altijd de anderen zijn, en omdat het goed is aan die aanwezigheid uitdrukkelijk vorm te geven en zo niet te vergeten dat je niet de enige bent in deze wereld.

Katholiek

Katholiek betekent voor mij  dat ik me verbonden voel met alle mensen die eenzelfde weg proberen te volgen als ik. Wanneer ik reis – ik heb tamelijk veel gereisd in mijn leven – vind ik het een stimulerende ervaring elders mee te kunnen vieren, ook al gebeurt dit in een andere taal – vaak onbegrijpelijk voor mij – en zelfs met een sterk verschillende liturgie. Als ik de preek kan volgen, dan erger ik me als ik merk dat er met de pet naar gegooid wordt door de voorganger, die bijvoorbeeld alleen maar een anekdote vertelt. Zelf wil ik graag dat de vieringen en de activiteiten waar ik bij betrokken ben, gastvrij zijn ten opzichte van nieuwkomers, of voor mensen die zo maar langs komen. Op zich is het een goede gedachte die wereldwijde verbondenheid ook organisatorisch gestalte te geven. Maar ik voel me steeds meer vervreemd van de centrale leiding van de katholieke kerk in Rome en ons eigen land. Zo ben ik van mening dat groepen zich niet afhankelijk moeten maken van een officiële voorganger om eucharistie te vieren, maar in vertrouwen daarin zelf kunnen voorgaan. 

Secularisatie

Secularistie heeft verschillende betekenissen; ook hierover ben ik kort. Ik verwelkom secularisatie als zij verwijst naar een spiritualiteit van down to earth. Ook de hogere waardering van het individu verwelkom ik – het christendom (en zeker het monnikendom) is een godsdienst van individuen – maar voor zover secularisatie betekent een individualisme met mensen die alleen in zichzelf geloven, is secularisatie een stroming die bestreden moet worden.

André Lascaris