Statement on "Caritas in Veritate"

As President Barack Obama and other world leaders in the Group of Eight prepare to gather in Italy, Pope Benedict XVI has published his much-anticipated encyclical on the economy, Caritas in Veritate (Charity in Truth). Both events will inevitably provide a rich agenda for the meeting between Pope Benedict and President Obama, which is scheduled for Friday afternoon.

There is much to applaud in ‘Caritas in Veritate.’ However, there are some serious omissions as well. The pope fails to show a true compassion for women, who often are the last to benefit from development aid. He rightly decries infant mortality, but never mentions maternal mortality. He fails to fully address the impact of HIV and AIDS on developing economies, and neglects to support a holistic approach to HIV- prevention that includes the provision of condoms.

Our concerns about the encyclical centre on the manner in which the pope characterizes sexual and reproductive health and rights. The pope does discuss what he refers to as "responsible procreation, which among other things has a positive contribution to make to integral human development" and calls for man (sic) "to have full respect for human values in the exercise of his sexuality." However, because of the hierarchy's opposition to modern methods of family planning, the means to exercise responsible procreation and sexuality are not mentioned except in a condemnatory way.

Given this distorted perspective, some of Pope Benedict's words on development aid miss the mark. His words reveal, yet again, the church hierarchy's incessant attempts to derail sound development aid policies that include sexual and reproductive health and rights. Instead of wrestling with the moral issues at hand, the pope uses the all-too-familiar straw men that the hierarchy regularly falls back on, warning of imposed abortion, forced sterilization and mandatory birth control. These practices are deplorable, but thankfully rare. They must and should be opposed at every turn, but they do not represent the norm nor do they represent what international development agencies promote.

The pope is right to uphold the fact that the church's social teachings inform its positions on "development, social well-being, (and) the search for a satisfactory solution to the grave socio-economic problems besetting humanity." And certainly, the church does much good on many of these issues. "Caritas in Veritate" draws attention to the gross inequalities that exist in today's world. "Justice and the common good" are rightfully highlighted as being vital for any development aid program. Pope Benedict calls for access to food and water to be regarded "as universal rights of all human beings, without distinction or discrimination." He calls for society not to denigrate the poor, but to consider them a resource in development programs. He acknowledges the important place that labor unions have and requests the full funding of social security safety nets. He calls for respect for migrants, improved scientific research and public participation in politics, religious freedom, the safeguarding of our environmental resources, and reform of the market system.

We do agree that, as the encyclical notes, "development is impossible without upright men and women, without financiers and politicians whose consciences are finely attuned to the requirements of the common good." At the same time, we feel that the conscience of the church hierarchy is swayed not by a call to serve the common good, but rather the fear of losing authority on moral issues. We are certain that if the hierarchy truly felt the call to serve the common good, then its idea of the common good and "true integral human development" would include life-saving measures such as condom use to prevent the transmission of HIV, family planning to determine family size and spacing, and access to legal abortion. These are obvious, evidence-based measures that both promote the common good and alleviate the burdens of those living in poverty.

A final note of criticism. According to Pope Benedict, the church claims not "to interfere in any way in the politics of States." If that's the case, perhaps he can explain why the US bishops lobbied the US Congress so hard to strip life-saving family planning measures from the President's Emergency Plan for AIDS Relief (PEPFAR) bill that would have reduced mother-to-child transmission of HIV. Or why bishops around the world denounce the legal availability of abortion, modern methods of family planning and in-vitro fertilization?

When President Obama and Pope Benedict meet this Friday, we hope that these critical issues regarding development aid and sexual and reproductive health and rights are addressed. As the president has rescinded the Global Gag Rule, we are encouraged that he is dedicated to ensuring that sexual and reproductive health and rights are an integral part of development aid. Most leaders of the G8 countries are of the same mind. It is time for Pope Benedict to hear from fellow world leaders that the church hierarchy's stance on sexual and reproductive health and development aid is causing those living in poverty more pain. Certainly, President Obama could be the one to deliver that message."

Jon O’Brien, president of Catholics for Choice.

The above statement was published by Catholics for Choice on 7 July 2009 at the occasion of the publication of the third encyclical of pope Benedict XVI. The link to the English version of the encyclical refers to the site of the Vatican.

Catholics for Choice shapes and advances sexual and reproductive ethics that are based on justice, reflect a commitment to women's well-being and respect and affirm the capacity of women and men to make moral decisions about their lives.

Reacties

Over de reactie hieronder: "Het bevordert bovendien dat de mondige westerse katholieken de leefregels van Rome met heel veel flinke korrels zout nemen. De kerk boet juist in aan invloed in het Westen." Sinds het jaar nul heeft de kerk haar eigen gezonde mening over zaken. Wat "mondige westerse katholieken" (nu) of farizeeen of Romeinen (toen), daarvan mogen vinden laat de Kerk gelukkig nog steeds helemaal koud. Het enige waar het om gaat is wat er werkelijk goed, waar en schoon is, en hoe werkelijk gelukkig te worden in het leven. Dat kan enkel via een smalle weg, Jezus zei het al, en de kerk zegt het Hem gelukkig nog steeds na. Overal waar Zijn boodschap compleet en duidelijk wordt verkondigd (Wereldjongerendagen) groeit de kerk. Overal waar die boodschap wordt verzwakt of verdraaid, vergrijst de kudde. De geest waait gelukkig waarheen Hij wil.
Dr.T.M.A.O.M. Barenbrug - Den Haag

Wie “ware integrale menselijke ontwikkeling” nastreeft moet kennelijk de vrouwen die door verschillende mannen tot sex gedwongen worden --in Afrika schering en inslag-- de pil en condooms geven, zodat die mannen nog makkelijker hun gang kunnen blijven gaan, omdat ze dan (bijna) helemaal zeker weten dat er geen kinderen van komen en ze er geen AIDS van krijgen?! Helaas, er klopt niks van deze redenering. Deze mensen, vrouwen en mannen, moeten leren hoe je wel - gelijkwaardig, met respect, in vrijheid en verantwoordelijkheid - met elkaar om zou moeten gaan, op de manier die Jezus ons geleerd heeft. Een bende bankrovers leer je zijn slechte gedrag ook niet af door de banken te verplichten hun kluis beter te beschermen en er minder geld in te bewaren. Dat is symptoombestrijding. Als Kerk kan en mag dat niet je hoofdboodschap zijn. Die moet gericht zijn op gedragsverandering.
Dr.T.M.A.O.M. Barenbrug - Den Haag

Jon O'Brien slaat de plank te vaak mis om geloofwaardig te zijn: 1. "De Paus doet een beroep op de man (sic)“ om respect te hebben voor menselijke waarden in de uitoefening van zijn seksualiteit”. Inderdaad, en dat is hard nodig ook, want de verantwoordelijkheid voor anticonceptie ligt bijna altijd bij de vrouw. Moderne, wetenschappelijk onderbouwde en zeer betrouwbare natuurlijke methoden voor geboorteregeling -met dezelfde betrouwbaarheid als de pil, maar dan zonder hormonen en wel op basis van gelijkwaardigheid tussen de seksen, kijk op NFP-Nederland - zie ik in dit verhaal van O'Brien niet terug. 2. "De paus valt terug op het waarschuwen tegen het opwekken van abortus, gedwongen sterilisatie en verplichte geboortebeperking. Deze praktijken zijn laakbaar maar gelukkig zeldzaam." Ik vraag me af of O'Brien wel eens kranten leest, en China kent, met het kennelijk onbeduidende aantal van meer dan 1 miljard inwoners, waar deze praktijken schering en inslag zijn.
Dr. T.M.A.O.M. Barenbrug - Den Haag

Jon O'Brien slaat de plank te vaak mis om geloofwaardig te zijn: 1. "De Paus doet een beroep op de man (sic) om respect te hebben voor menselijke waarden in de uitoefening van zijn seksualiteit”. Inderdaad, en dat is hard nodig ook, want de verantwoordelijkheid voor anticonceptie ligt bijna altijd bij de vrouw. Moderne, wetenschappelijk onderbouwde en zeer betrouwbare natuurlijke methoden voor geboorteregeling -met dezelfde betrouwbaarheid als de pil, maar dan zonder hormonen en wel op basis van gelijkwaardigheid tussen de seksen, kijk op NFP-Nederland - zie ik in dit verhaal van O'Brien niet terug. 2. "De paus valt terug op het waarschuwen tegen het opwekken van abortus, gedwongen sterilisatie en verplichte geboortebeperking. Deze praktijken zijn laakbaar maar gelukkig zeldzaam." Ik vraag me af of O'Brien wel eens kranten leest, en China kent, met het kennelijk onbeduidende aantal van meer dan 1 miljard inwoners, waar deze praktijken schering en inslag zijn.
Dr. T.M.A.O.M. Barenbrug - Den Haag

Ik ben het zeer eens met de kritiek van Jon O'Brien op de paus en zijn stellingname in kwesties als gezinsplanning en HIV-bestrijding. Wanneer ziet de RK-kerk eens in, dat toegang tot middelen van geboortebeperking, zoals condooms en de anticonceptiepil, behoren bij het hedendaagse leven? Het ontzeggen ervan op religieuze gronden zet een enorme rem op het verbeteren van de leefsituatie van de allerarmsten in de wereld. Het bevordert bovendien dat de mondige westerse katholieken de leefregels van Rome met heel veel flinke korrels zout nemen. De kerk boet juist in aan invloed in het Westen. Dat wordt zichtbaar door het leeglopen van de kerken. Het zou allemaal niet nodig zijn als men in Rome niet zo halsstarrig vasthoudt aan volstrekt verouderde opvattingen. Wanneer zal dit veranderen? Hoe kunnen wij daaraan meewerken?
Marie-José Bentinck-van Zwieteren - Amsterdam

Reglement

• Alle reacties worden vóór publicatie door de redactie beoordeeld. Wij behouden ons het recht voor reacties te weigeren of in te korten zonder opgaaf van redenen.
• Een inzending mag maximaal 1000 tekens bevatten en moet goed leesbaar zijn.
• Lees andere inzendingen zodat u in uw reactie niet in herhaling vervalt maar nieuwe argumenten geeft. De reactie moet inhoudelijk zijn en iets waardevols toevoegen aan het artikel. Dus bijvoorbeeld geen agressief taalgebruik.

Naam
E-mailadres
Plaats
Uw reactie		Gebruik maximaal 1000 tekens. U hebt nog 1000 tekens tekens.
Captcha

Terug naar "Verklaring over Caritas in Veritate" | Naar boven