Geschiedenis van de Spiritus Christi Kerk

Dertienhonderd mensen waren bijeen op 24 december 1998 in de Salem United Church of Christ om de geboorte van Jezus Christus te vieren en tevens de oprichting van de Spiritus Christi Church. Allen waren lid van de Corpus Christi Church aan de Oostelijke Main Street en hadden de vier voorafgaande maanden buitengewone gebeurtenissen meegemaakt.

Op 13 augustus 1998 verwijderde bisschop Matthew Clark, onder druk van Rome, pastoor Jim Callan uit zijn functie van administrator van de Corpus Christi Church, waar hij 22 jaar aan verbonden was. Het Vaticaan had problemen met drie punten die de parochianen van Corpus Christi zeer ter harte gingen: de prominente rol van vrouwen aan het altaar, de inzegening van homopartnerschappen en het uitreiken van de communie aan niet-katholieken. De plaatselijke krant Democrat and Chronicle bracht dit nieuws de volgende zondag op de voorpagina en daardoor kwam een extra grote menigte naar de mis. Meer dan 1200 mensen kwamen die zondagavond terug en hielden een protestbijeenkomst tegen de actie van de bisschop. Avond na avond kwamen parochianen bij elkaar om te luisteren naar toespraken van de staf en andere mensen uit de buurt en om afspraken te maken over het vasthouden aan de uitgangspunten. De beweging om de ‘inclusieve’ geest van Corpus Christi levend te houden (ook vrouwen insluiten, dus geen hij-vorm waar dit ongepast is zoals bij God of bij ‘broeders’ als alle gelovigen worden bedoeld: meer algemeen: religieus pluralistisch/red) werd al gauw het ‘Lente Comité’ genoemd. (De naam is afkomstig van een Salvadoriaans spreekwoord: “Je kunt een paar bloemen afsnijden, maar je kunt de lente niet tegenhouden”.)

Wekelijks hielden de parochianen een fakkeloptocht onder politiebegeleiding vanaf de kerk naar Dimitri House, het Corpus Christi Center en Rogers House Restaurant. De jeugdgroep drukte T-shirts en protesteerde bij het pastorale centrum voor het kantoor van de bisschop. Zij eisten een dialoog met de diocesane bestuurders. Op 15 oktober 1998 werd Mary Ramerman ontslagen uit haar functie van pastoraal werkster. Het diocees eiste dat zij geen albe en stola meer zou dragen en niet het altaar zou naderen gedurende de kerkdienst. Zij weigerde. Zij wilde geen boodschapper zijn van het bericht dat vrouwen niet heilig genoeg zouden zijn om het altaar te naderen en dat zij geen recht zouden hebben op een gelijkwaardige deelname in de kerk. Als protest tegen het ontslag van Mary deden verschillende vrouwen in de parochie paarse stola’s om als symbool van de wijding van vrouwen en zij stelden zich week na week op nabij het altaar. Op 22 oktober 1998 werd pastor Enrique Cadena, priester in Corpus Christi, verlof tot afwezigheid verleend door de bisschop voor “rust en overdenking”.

In de week na het ontslag van Mary organiseerden de leden van het Lente Comité een communiedienst op dinsdagavond voor die parochianen van Corpus Christi die de inclusieve visie levend wilden houden. Het was de eerste van vele wekelijkse diensten in de Downtown United Presbyterian Church. Deze kerk werd al vlug een belangrijk punt voor de toekomst van de nieuwe gemeenschap. Mary leidde de diensten en zij nodigde de staf en de parochianen uit hun gedachten met elkaar te delen.

De menigte die deze diensten bijwoonde groeide al snel tot ongeveer 1000 mensen. Pastoor Jim, die was overgeplaatst naar Elmira, kwam op 1 december terug om de mis op te dragen samen met de gemeenschap. Deze actie leidde ertoe dat hij een paar dagen later gesuspendeerd werd uit het priesterambt. Intussen ging de staf van Corpus Christi door met het werk ten dienste van de parochie.

Op 14 december 1998 werden zes stafleden plotseling ontslagen: Jim Smith die leider was van de dienst voor de gevangenis; zuster Margie Henninger, directeur van het Dimitri herstellingshuis; Denise Donato belast met de dienst voor de gezinnen; Mike Boucher, coördinator van de volwassenenkatechese; Myra Humphrey (Brown) belast met welkom en ontvangst; Maureen Nielsen, coördinator van de vrijwilligersstaf van het Pearl House, het opvanghuis van de kerk voor vrouwelijke ex-gedetineerden. De volgende avond bracht de nieuwe dinsdagavondgemeenschap $ 30.000 bijeen om de ontslagen staf te ondersteunen. In de maanden die volgden sloot het merendeel van de Corpus Christistaf zich aan bij de nieuwe geloofsgemeenschap. Dat waren Mimi Youngman, leidster van godsdienstige opleidingen; Mike Ramich, zakelijk manager; Kathie Quinlan, directeur van het Isaiah House; Eileen Hurley, directeur van het Corpus Christi Center; Judy Simser, directeur van het Pearl House;  Mary and Kevin Aman, leiders van de jeugd; Kathy Welch, Jim Ramerman en Craig Kegler, muziekcoördinatoren; Jacquee McIntyre, parochiesecretariaat. De kosters en veel andere vooraanstaande kerkleden sloten zich aan bij de gemeenschap.

Rond Kerstmis 1998 hadden veel mensen besloten dat zij een nieuwe gemeenschap wilden vormen, die inclusief zou zijn. Gedesillusioneerd door het ontslag van de ‘heiligen’ op 14 december, de mensen die hun leven hadden gewijd aan het dienen van de armen, waren veel parochianen de ogen opengegaan, en zij wilden verder gaan en stoppen met het bestrijden van het bisdom.

Op 30 januari 1999 kwamen 500 personen bijeen in het Gateway Banquet Center voor een gespreksdag over het beleid voor de nieuwe gemeenschap. Uiteindelijk werden plannen gemaakt om een ‘nieuwe geloofsgemeenschap’ te vormen met als geestelijke leiders Mary Ramerman, pastoor Jim Callan en Enrique Cadena. Mary werd de geestelijk administrator van de parochie. De nieuwe gemeenschap zou de vroegere staf van Corpus Christi opnieuw aanstellen en zou ruimte huren van de Salem United Church of Christ in de Bittner Street.

De nieuwe geloofsgemeenschap hield de eerste diensten in het weekend van 13 en 14 februari 1999. Er waren meer dan 1100 mensen aanwezig. (Tien dagen later verklaarde het diocees dat de leden van de nieuwe gemeenschap zichzelf hadden geëxcommuniceerd.) Op 1 april, Witte Donderdag, vierde de gemeenschap voor het eerst de Eucharistie. De mis werd gevierd  in de geheel gevulde Hochstein Evenementen Hal, de vroegere kerk van waaruit, eind 19^e-begin 20^e eeuw, Susan B. Anthony, strijdster voor burgerrechten, en Frederick Douglass, strijder voor de afschaffing van de slavernij, werden begraven.

In augustus nam de gemeenschap drie belangrijke beslissingen: het verhogen van de bijdragen voor de armen van 12% naar 15%, de gemeenschap de naam te geven van Spiritus Christi Church en te starten met een eerste centrum Grace of God Recovery House. Dit centrum begon met de aankoop van een pand aan de Franklinstraat 120. Binnen drie maanden was voor dit nieuwe dienstencentrum $ 80.000 bijeen gebracht. De parochie stemde in met de volgende beginselverklaring: “Wij zijn een katholieke gemeenschap met Christus in het middelpunt, die verder wil reiken over de grenzen van de institutionele kerk heen om inclusief te zijn voor allen”.

In september 1999 was de Spiritus Christi al een volledige kerkgemeenschap die godsdienstige opleidingen verzorgde, begrafenissen, doopselplechtigheden, trouwceremonies, verenigingen, missen in het weekend en door de week. De nieuwe gemeenschap was nu ook in de gelegenheid om inzegeningen te vieren van homoverbintenissen in het kerkgebouw, terwijl voordien zulke ceremonies elders werden gehouden in een particulier huis, in een park of in een restaurant.

De contacten met de oecumenische gemeenschap bloeiden op. De middagmis op dinsdag startte op 2 februari 1999 in de Immanuel Baptist Church met Rev. Dick Myers. De middagmis op maandag startte in maart 1999 in de Downtown United Presbyterian Church. Later in dat jaar startte pastor Jim een mis in Buffalo (110 km. van Rochester), die nu opgedragen wordt in de Episcopal Church of the Ascension. In het begin van 2000 vroeg Rev. Don Hoff aan Spiritus Christi om met hem een maandelijkse dienst te verzorgen in de Riverside United Methodist Church van Elmira (140 km. van Rochester). En nu wordt daar iedere zondag om 17.00 uur een mis gecelebreerd.

Twee zaken die hadden geleid tot de oprichting van de Spiritus Christi Church werden snel opgelost: de inzegening van homoverbintenissen in de kerk en het uitreiken van de communie aan niet-katholieken. Eén punt bleef staan: hoe vrouwen tot priester te wijden. Een groep van 25 mensen kwam gedurende twee jaar bij elkaar om dit punt te bestuderen. Deze groep sponsorde een internationale conferentie over de wijding van vrouwen in juli 2000. Het jaar daarop werd op 17 november 2001 Mary Ramerman tot priester gewijd in het Eastman theater. Mary werd gewijd door bisschop Peter Hickman, door vertegenwoordigers van Spiritus Christi en katholieke en oecumenische geestelijken van over de gehele wereld. Er waren bijna 3000 mensen aanwezig; velen waren gekomen van ver weg gelegen staten en uit het buitenland om getuige te zijn van de wijding van een katholieke vrouw. Honderden parochianen, oud en jong namen deel aan de plechtigheid. Rev. Mary’s eerste Mis werd gehouden op de volgende dag in Hochstein.

In de lente van 2002 werd Denise Donato tot diaken gewijd en na nog een jaar van voorbereiding werd zij op 22 februari 2003 in Hochstein tot priester gewijd, weer door bisschop Peter Hickman, de Spiritus Christi gemeenschap en oecumenische geestelijkheid. Enrique Cadena verliet in de lente 2003 zijn post in de Spiritus Christi en werd priester van de Episcopal Church van het bisdom Buffalo. Hij trouwde en werd stiefvader van twee kinderen.

Spiritus Christi zette de traditie van zorg voor de armen voort. Het Grace of God Recovery House is hierboven al genoemd en daarnaast zijn nog twee initiatieven genomen. Eileen Hurley bracht in 2000 psychiaters en therapeuten op vrijwillige basis bijeen en vormde het Spiritus Christi Mental Health Center; Lynne Hamilton werd twee jaar later aangesteld als administrateur. Op dit moment geven meer dan 50 zorgverleners hun tijd om mensen zonder verzekering geestelijke gezondheidszorg te verlenen.

Jim Smith en Judy Simser heetten in 2002 vrouwen uit de gevangenis met hun kinderen welkom in het nieuw geopende Jennifer House. Tientallen vrijwilligers bezoeken nog steeds iedere week gevangenissen in de buurt.

Spiritus Christi nam twee internationale contacten over die begonnen waren in Corpus Christi. Allereerst gingen zij door met de lang bestaande band met het volk van Borgne, Haïti en ondersteunden hen om een graanmolen te bouwen, een nieuwe waterzuivering aan te leggen en een kredietinstelling te starten voor kleine zakelijke leningen. En verder werd de band met Chiapas, Mexico, uitgebreid met een koffiecoöperatie en kredietinstelling.

In 2003 verhuisde het parochiecentrum naar de Downtown United Presbyterian Church aan de N. Fitzhughstraat 121. De groei van de gemeenschap maakte het nodig ruimte te vinden voor de godsdienstlessen voor 250 kinderen. Dave Foster en Patty Fallon werden aangesteld als jeugdpastor voor 60 tieners. Ralph Kuitems richtte met een team vrijwilligers de ruimte opnieuw in. Een speciale zaal kreeg de naam van Maureen Nielsen van het Leger des Heils, die in 2001 stierf in Haïti. In het najaar van 2003 werd het eerste beleidsteam gekozen om het beleid van de kerk in de gaten te houden en te zorgen voor een goede financiële huishouding met het oog op de aangestelde pastores. In het team werden Ched Myers en Joanna Manning aangesteld als geestelijke raadslieden.

Mary Brown startte in 2004 een groep van racially diverse parochianen, die wekelijks bij elkaar kwamen en hun levensverhalen en vooroordelen uitwisselden. Mary werd aangesteld in de Racial Diversity Board van Call To Action National en begon aan een drie jaar durende opleiding. Het Mental Health Center opende voor twee dagen per week een huiskamer als een inloop voor hun cliënten. Amy Durkee-Pollock werd aangesteld als parttime administrator. Een Mother Earth Community werd opgericht om de parochianen te gidsen naar een betere zorg voor de aarde.

Op 8 januari 2005 voerde het Beleidsteam (Visioning Board) een tweede evaluatieronde uit binnen de Spiritus Christi met de bedoeling om een nadere visie voor de toekomst te formuleren en de reeds verworven waardevolle aspecten verder uit te diepen. De groep voor de zorg voor het gevangeniswezen stelde zich voor ogen de realisatie van een opvanghuis voor mannelijke ex-gedetineerden en zij schreven een eerste projectaanvraag voor subsidie.

Geschiedenis van Corpus Christi in jaartallen

De nieuwe gemeenschap koos de naam Spiritus Christi (de Geest van Christus) omdat die de geest weerspiegelt die opbloeide vanuit de Corpus Christi Church (het Lichaam van Christus). De nieuwe Spiritus Christi kerk is begonnen door vroegere parochianen van de Corpus Christi en kon bogen op grote steun. Corpus Christi was gebaseerd op twee principes: 1) dienstverlening naar de armen en 2) inclusivity. Hieronder is een lijst te vinden met belangrijke mijlpalen op het gelovige pad van Corpus Christi.

Dienst voor de armen

1977   Father Jim Callan wordt benoemd tot parochie administrator (pastoor) en stelt Zuster Margie Henninger aan; zij begint in de buurt rond te gaan ten einde de noden te ontdekken
1977  Corpus Christi Center begint een inloopcentrum voor contacten met de buurt. Spoedig wordt het een gezondheidscentrum voor duizenden niet verzekerde patiënten
1978  De parochie begint met bestemming van 10% van de weekendcollecte voor de armen
1979  Er wordt geld ingezameld voor Haïti en gezonden naar Zuster Isabel Lumpuy in Porte-au-Prince
1980  De keuken van de kerk begint met uitdelen van maaltijden aan daklozen
1980  Corpus Christi Child Care Center wordt geopend om de arme werkende mensen te helpen
1980  Parochianen bezoeken gedurende twee jaar de nabij gelegen gevangenissen (Monroe County Jail en Attica Prison) en openen Rogers House, een opvanghuis voor mannelijke ex-gedetineerden
1982  In de onderverdieping van de kerk wordt een winteropvang voor thuislozen geopend; later verhuist deze naar Dimitri House in 1984
1984  Dimitri House wordt een toevlucht voor vluchtelingen uit El Salvador zonder papieren; een en ander in samenwerking met de Downtown United Presbyterian Church en andere geloofsgemeenschappen. Later reisden enkele parochianen naar El Salvador om verbindingen aan te gaan met twee zustersteden
1986  Het Dimitri Recovery House gaat open voor herstelbehoevende mannen
1987  Isaiah House, een hospitium gaat open
1987  Roger House Restaurant gaat open om werkgelegenheid te scheppen voor mensen die uit de gevangenis komen
1988  De parochie verhoogt de afdracht voor de armen van 10 naar 12%
1990  Mary’s House opent de deuren voor vrouwen met Aids; het huis wordt door het bisdom gerund
1991  Matthew’s Closet gaat open om weinig gedragen kleding te verkopen en uit te delen aan de armen
1992  Teeners van de parochie worden in de gelegenheid gesteld mee te gaan op een weekje naar buiten met een missionair tintje
1994  Een start wordt gemaakt met bezinningsdagen in Chiapas, Mexico
1995 Tijdens een trip naar Borgne in Haïti worden eerste contacten gelegd; het een en ander leidt tot de H.O.P.E.-kliniek voor gezondheidszorg, een graanmolen, waterzuiveringsprojecten en verschillende educatieve initiatieven
1998 Pearl House voor de huisvesting van ex-gedetineerde vrouwen wordt geopend

Inclusief denken, spreken en handelen

1975 Missen in het Spaans
1975 Voor het eerst vrouwelijke misdienaars aan het altaar
1977 Vrouwen preken op zondag
1978 Installatie voor slechthorenden wordt in de kerk geïnstalleerd. Later wordt voor doven in de mis het gesprokene in tekens getoond
1982 Parochie Gemeenschap Forum wordt opgericht om de besluitvorming in breder verband te doen plaats vinden
1983 Familie service wordt opgericht om families welkom te heten en te ondersteunen
1983 Inclusieve taal wordt in alle liturgieën gebruikt
1984 Eenieder wordt uitgenodigd deel te nemen aan de Tafel als gebruikelijke procedure
1985 Drie Spaanssprekende pastores, inclusief pastor Enrique Cadena pr. worden aangesteld
1988 Mary Ramerman en Julie Rinella heffen de kelk op tijdens de eucharistie en schrijven zo geschiedenis voor de rol van de vrouw aan het altaar
1988 De kerk wordt aangepast op de aanwezigheid van meer mensen in rolstoelen en voor de ontvangst van mensen uit tehuizen
1990 Een gospelkoor wordt opgericht om meer open te staan voor Afro-Amerikanen
1992 De parochiestaf wordt uitgebreid met een welkomstcomité en Myra Humphrey (Brown) wordt aangesteld
1992 City Colors Youth Group start om jeugd uit de buurt te bereiken
1992 Georganiseerde aandacht voor homo’s and lesbiennes gaat van start
1992 Vruchtensap wordt geconsacreerd voor degenen die geen wijn kunnen drinken bij de Communie
1993 De liturgiecommissie bekleedt Mary Ramerman met een albe en stola
1993 De eerste inzegening van een homo-echtpaar vindt plaats in een privé huis
1994 Een mis voor werkers wordt opgedragen in de binnenstad om mensen te bevestigen op hun werkplek
1996 Parochianen komen naar het Justitiegebouw waar Pastoor Jim Callan voor het gerecht is gedaagd omdat hij een band terugeiste van een man die een opname maakte bij het bespioneren van een homo- en lesbische bijeenkomst
1996 Mary Ramerman begint biecht te horen gedurende boetevieringen op verzoek van vrouwen die zich ongemakkelijk voelen als zij biechten bij mannen
1997 Een helling voor rolstoelen, een invalide toilet en een stoellift worden aangebracht in de kerk

Andere belangrijke aspecten van de Corpus Christi geschiedenis

1976  Begin met een dinsdagavond Mis
1977  Bijeenkomsten bij het Silver Lake starten
1978  De parochie doet aandelen e.d. van de hand en stopt met het genereren van geld met bingo
1978  Er werd een eerste huis geschonken aan de parochie en er volgen er nog zestien meer; meer dan honderd auto’s werden gedoneerd voor de staf van de parochie (de parochie had in 1998 meer dan 70 betaalde krachten in dienst)
1988  Parochianen lenen renteloos aan de parochie $ 100.000 voor vernieuwingen van het kerkinterieur
1990  Corpus Christi School gaat gewoon door en verhuist naar Oxford Street; bingo is helemaal over
1991  Er worden diensten gehouden om afstand te nemen van de Golfoorlog en om te bidden voor de mensen die erbij betrokken zijn
1992  Bezinningsdagen “Hart van de stad”

Bovenstaande geschiedenis van de Spiritus Christi Church is door de redactie ontvangen van de gemeenschap, zonder naam van de auteur. De kerk is gevestigd in Rochester, in de staat New York. Zie verder www.spirituschristi.org. 

Vertaling: Bert Roebert