10/12/08
The International Federation for a Renewed Catholic Ministry, gathered in Vienna 6-9 November 2008 calls for a renewal of ministry as the first step towards "A Future for God's People".
The crisis in ministry, a severe shortage of ordained ministers and suitable candidates has accelerated the Church crisis where large numbers abandon their Catholic heritage and where the character of credible Church authority has been undermined. Indeed the very misuse of authority in rejecting a fully inclusive ministry has created the ministerial crisis. There is no lack of callings and gifts in the Catholic community at large; a lack of vision and courage keeps us from following where the Spirit is leading us.
Efforts to address the ministerial crisis by merging or closing parishes have deprived the Catholic community of the Eucharist and pastoral care which are at the very heart of what it means to be Catholic.
The Catholic Church in the past adapted to the 'signs of the times' as it created a ministry of Jerusalem elders and Corinthians charismatics, of Roman imperial scholars and feudal monastic communities, of missionaries to the world and prophets of social justice, of university-trained pastors and ministers of daily life.
It is time now to create anew a ministry that is inclusive in gender and marital status most especially but also a ministry that is truly collegial. Without inclusivity and collegiality as taught by Vatican II, the ministry of the Church cannot become a sacrament or sign of human rights and gospel norms. Without those rights and norms, the authority of the Church cannot be viable.
It is indeed time to welcome ministerial candidates whose callings and gifts have enriched our Church. They must be welcomed, however, not only by Church leaders but, beforehand, by the communities they serve, communities which select them and receive them.
The long delay in the reform and renewal of ministry has undermined the life of the Church and its witness to Christ. The current crisis calls for an interim and alternative approach. Until the ministry is officially made inclusive and collegial, we offer as our charter the Church and Ministry statement of the Dominicans of the Netherlands:
“On the basis of the priority of the People of God over the hierarchy – stated explicitly during the Second Vatican Council – a diocesan bishop may be expected to confirm such a choice after due consultation by the laying on of hands. If a bishop should refuse such a confirmation or 'ordination' on the basis of arguments not involving the essence of the Eucharist, such as obligatory celibacy, parishes may be confident that they are able to celebrate a real and genuine Eucharist when they are together in prayer and share bread and wine.
We urge parishes to act in this way with a great amount of self-confidence and courage. It is to be hoped that, stimulated also by such a relatively new practice, bishops may in the future live up to their commitment to serve and eventually confirm the leaders of local communities in their office.”
This appeal of our Congress emerges from our love of Christ and Church, from the New Testament and Vatican II, from our sense of Tradition and the signs of the times, from the hope we continue to have for the Catholic community we have served all our lives.
Vienna, 8 November 2008
International Federation for a Renewed Catholic Ministry
Reacties
Helemaal eens met de het verslag. Ik heb wel een vraag: zit er nog ruimte in het zeer regide beleid van Rome(deCurie /Paus) of alleen maar bescherming eigen instituut en haar macht?
Het lijkt erop of men ziende blind is (kerken lopen leeg).
Mocht u mogelijkheden zien heel graag u reactie.
Ik ben lid Marienburg vereniging (vooruitstrevend katholieken) en voorstander van vertrouwenswaardige met kennis van zaken en gekozen door de gemeente/parochie voorgangers met dezelfde bevoegdheden en indien mogelijk met instemming van de bisschop (zalving/handoplegging), zo niet dan instemming van de gemeente.
Martien Schoots - Rijswijk(zh)
Deze internationale steun maakt de gedachtengang van de dominicanen rond Kerk en ambt weer een stuk krachtiger en zichtbaarder. Het vergroot zo de druk op de kerkleiders. Toch blijven we waarschijnlijk aangewezen op de daadkracht van onderop. De Kerk zal veranderen in de mate dat wijzelf veranderen en bereid zijn daaraan uitdrukking te geven, in woord én in daad. Lopen we weg, blijven we steken in kritiek op de kerkleiding of nemen we onze verantwoordelijkheid? Al hebben we verschillende talenten, we zijn allen geroepen. Wie durft de koe de bel aan te binden in zijn/haar geloofsgemeenschap? Welke gemeenschap durft zich te laten aanspreken door deze vernieuwende gedachten? Het zijn vragen die ik ook mijzelf en de gemeenschap waartoe ik behoor, wil stellen.
Hans van der Horst - Vianen
Reactie plaatsen
Reglement
- Alle reacties worden vóór publicatie door de redactie beoordeeld. Wij behouden ons het recht voor reacties te weigeren of in te korten zonder opgaaf van redenen.
- Een inzending mag maximaal 1000 tekens bevatten en moet goed leesbaar zijn.
- Lees andere inzendingen zodat u in uw reactie niet in herhaling vervalt maar nieuwe argumenten geeft. De reactie moet inhoudelijk zijn en iets waardevols toevoegen aan het artikel. Dus bijvoorbeeld geen agressief taalgebruik.
