Regionale bijeenkomst rond Kerk & Ambt  
Home > Thema's > Andere onderwerpen "Kerk zijn" > Regionale bijeenkomst rond Kerk & Ambt

Regionale bijeenkomst rond Kerk & Ambt

Verslag van de regio Gelderland, 1 maart 2008, Boskapel, Nijmegen

Welkom

Rinus Bal, voorzitter van de voorbereidingscommissie van deze bijeenkomst, heet de 50 aanwezigen welkom; een 4-tal genodigden heeft laten weten verhinderd te zijn. De voorzitter memoreert het verschijnen van de brochure ‘Kerk en Ambt’, het bijeenkomen in Amsterdam (op 10 november 2007) en als vervolg hierop de bijeenkomst vandaag voor de regio Gelderland.

Vandaag willen we in het Gelderse een eerste aanzet geven voor een vervolg op K&A, aftasten in hoeverre hieraan de behoefte is en welke concrete mogelijkheden er zijn.

Wat willen wij?

In eerste instantie wordt in steekwoorden getracht een inventarisatie te maken van wat er leeft. Bij deze eerste ‘inzameling’ van gedachten blijkt dat men behoefte heeft aan verduidelijking van de brochure en aan meer bekendheid van de brochure in de eigen omgeving en in de parochies. Ook geeft men aan dat het belangrijk is jongeren in dit proces te betrekken. Daartoe zijn moderne communicatiemiddelen zoals websites e.d. wellicht aan te bevelen.

Er klinkt onmacht over wat er in de parochies gebeurt, men weet zich geconfronteerd met het afhankelijk zijn van de kerkelijke leiding. Er wordt meer ruimte voor eigen verantwoordelijkheid bepleit.

Er is een verlangen naar samen zoeken en verbinding met elkaar, naar eigentijds vieren waar men geen ruimte ervaart in de eigen omgeving. Er is behoefte aan verdieping van de spiritualiteit in de geest van het Evangelie, aan gemeenschap zoals Jezus deze voorleefde. Er klinkt een oproep om meer medemenselijkheid en om gelijkheid van mannen en vrouwen in de kerk. En ook om over eigen grenzen heen te kijken en de oecumene hierin te betrekken.

Vraagt de een om een bevaarbare route naar het episcopaat, de ander roept dan wanhopig dat dit een heilloze weg is, een gepasseerd station.

Er wordt gevraagd naar een platform om de plaatselijke ontwikkelingen naar toe te brengen; waar kan worden uitgewisseld en men inspiratie vindt bij elkaar, waar verbondenheid gestalte krijgt en gevoed wordt, waar men kracht opdoet en ideeën vindt om op de eigen plek (in kleiner verband) voort te gaan.

Er klinkt ook een oproep om onze achterban niet in de steek te laten.

Inventarisatie van de groepsgesprekken

In de groepsgesprekken zijn de steekwoorden nader ingevuld. Kort samengevat:

  1. K&A is nog lang niet voldoende bekend in de parochies. Ook wil men graag nadere uitleg over de inhoud: de betekenis van de sacramenten en vooral hoe Eucharistie in de brochure verstaan wordt. Daaraan gekoppeld worstelen sommigen met de invulling van het ambt van priester en dat van pastorale werkenden en voorgangers: een goed verstaan van deze functies zal het gemakkelijker maken voor veel gelovigen om de weg van K&A te volgen, er in mee te gaan.
  2. Daaraan gekoppeld klinkt bij een aantal aanwezigen de zorg om hun achterban, de parochianen die zomaar niet mee kunnen in nieuwe ontwikkelingen. Men wil deze parochianen niet in de steek laten hoewel men zelf graag mee zou gaan op de weg die in K&A is voorgesteld. Parochiebestuurders voelen zich voor een dilemma geplaatst.
  3. Als groot probleem wordt ervaren de kerkelijke hiërarchie, die voorschrijft hoe men moet geloven, moet bidden, moet vieren. Een kerk die ieder nieuw initiatief verbiedt en eigentijdse ontwikkelingen de pas afsnijdt. De kerk heeft de financiële macht en de benoemingsmacht: inspraak van onderaf wordt niet getolereerd. Men ervaart een grote machteloosheid en voelt zich niet serieus genomen. Zijn er onder de aanwezigen die een weg zoeken om met de bisschoppen in gesprek te gaan, anderen roepen dan wanhopig dat dit echt onhaalbaar is: zij hebben de nodige pijnlijke ervaringen. Tegelijk beseft een ieder dat men om in parochies te vieren toch afhankelijk is van wat het episcopaat voorschrijft. Dat dwingt om andere wegen te zoeken.
  4. Dan klinkt de oproep om ‘vrijplaatsen’ te creëren waar men kan vieren vanuit een eigen tastend geloven, vanuit wat mensen bezig houdt en waar men inspiratie aan het Heilige Boek, aan het verhaal van Jezus en aan elkaar kan opdoen. Men noemt het ook ‘broedplaatsen’, daarmee het zoekende tastende karakter aangevend van de weg die men hoopt te gaan. Op deze vrijplaatsen samen in gesprek gaan en vieren: daar zijn voorgangers voor nodig die wellicht vanzelf uit een dergelijke gemeenschap naar voren zullen komen. Voorgangers die ‘geroepen’ worden en die aan criteria moeten voldoen van deskundigheid en integriteit.
  5. Men hoopt op deze plekken aan elkaar geïnspireerd te raken, gevoed te worden. Zo ontstaan er ‘gemeenschappen’, wellicht kleine en grotere, afhankelijk van waar men woont. Wel is het belangrijk om als gemeenschappen ook met elkaar in groter verband contact te houden, uit te wisselen, te inspireren en ondersteunen. ‘Lokale’ groepen samen in een groot verband….zoals ook de eerste christenheid gestalte gaf aan kerk.
  6. Aandacht wordt hierbij bepleit voor de gemeenschappen/kerken in minder bevolkte gebieden: in het Nijmeegse vindt men gemakkelijker een plek waar men bijeen kan komen, zich thuis voelt. Op de Veluwe ligt dat niet zo eenvoudig, in Bennekom heeft men wel een min of meer bevredigende mogelijkheid, op andere plekken niet. We zullen elkaar daarin moeten ondersteunen.
  7. Gewaarschuwd wordt dat men niet alleen naar binnen gericht moet blijven, geloven en vieren hoort bij alle dag. Dus “houdt het oog ook naar buiten gericht”. En vergeet de oecumene niet.
  8. ‘Maar waar dan?’ is een steeds terugkomende vraag. Op welke plekken kunnen we als ‘kerk’, als gelovigen bij elkaar komen. Sommigen menen, dat men gewoon recht heeft om in de eigen parochiekerk daarvoor ruimte te claimen: de kerk is ook van ons. Anderen beseffen hun onmacht en onmogelijkheid om daar bij de reguliere parochiegeestelijkheid plek te krijgen. Men denkt wel aan zg. huiskamervieringen, voor kleine groepjes. Andere grotere gelegenheden zouden gezocht moeten worden … dat heeft ook financiële consequenties.
  9. Daarmee ligt tegelijk een ander probleem op tafel: de solidariteit naar je eigen parochie: wat doe je met kerkbijdragen? Men komt er niet uit.
  10. Een belangrijk thema dat met regelmaat aan de orde is deze middag: de jongeren: hoe bereiken we die? Sommigen hopen hen bij K&A te kunnen betrekken door hen in de jongerenverbanden binnen parochies te benaderen. Anderen merken op dat jongeren op een heel andere manier ‘geloven’, niet zozeer vanuit en binnen een structuur waarin wij zijn opgegroeid. Jongeren zitten veel minder vast aan structuren, zoeken en tasten naar wat de diepere zin is in wat hen bezig houdt, in hun leven. Daarbij aansluiten: kunnen we dat? Moeten we dit willen of mogen we hopen dat ze een eigen weg vinden om tenslotte toch ook iets van herkenning te vinden in waar wij mee bezig zijn? Het blijft een vraag. Gesuggereerd wordt om wegen te zoeken om jongeren te bereiken via de communicatiemiddelen waarvan jongeren zich bedienen …. websites, MSN…
  11. Tot slot: van religieuzen wordt gehoopt dat zij in de ons voor ogen staande ontwikkelingen kunnen ondersteunen zoals zij o.a. met K&A een aanzet hebben gegeven. De religieuzen in Nederland, verenigd in de KNR (Konferentie Nederlandse Religieuzen), kunnen ons vanuit hun eigen deskundigheid en idealen inspireren om op de ingeslagen weg voort te gaan.

Afronding

Er is veel aan de orde geweest. Wat nu?

  1. De aanwezigen willen een vervolg op deze bijeenkomst. Omdat “zij die geloven zich niet haasten” en mede in verband met vakanties, wordt besloten op 6 september 2008 weer in de Boskapel bijeen te komen Men kan dan uit eigen omgeving meerdere geïnteresseerden meebrengen en ervaringen en ideeën met elkaar uitwisselen.
  2. Omdat verschillende deelnemers behoefte hebben aan inhoudelijke verduidelijking van de brochure rond thema’s als priesterschap, eucharistie en traditie zal de initiatiefgroep met de verzending van het verslag een voorstel doen voor een aparte bijeenkomst hierover vóór 6 september. Ad Willems is bereid om op die bijeenkomst nadere uitleg en verdieping van die thema’s aan te reiken.
  3. Voor een goede organisatie vraagt de voorzitter om een uitbreiding van de 
    voorbereidingscommissie. Margot Niekus, Mariet Horstink en Bernard Buijs stellen zich daarvoor  beschikbaar naast Rinus Bal, Joost Koopmans en Ans Metz.
Ans Metz, Nijmegen, 16 maart 2008.


Op dit moment zijn er nog geen bijdragen voor dit thema.

Terug naar "Andere onderwerpen "Kerk zijn"" | Naar boven

Disclaimer
EnglishDeutschFrancaisEspanol